5 maanden verder

Beste allemaal,

Vijf maanden in Peru zijn voorbij gegaan met tot nu toe al heel veel moois. Ik ben nu bijna vier maanden aan de slag bij Los Cachorros en ik heb m'n plek weten te vinden. Ik heb het goed naar m'n zin binnen de organisatie en heb erg veel aan mijn collega's. Een superleuk team om mee te werken, dat is één ding dat zeker is.

Sinds 1 januari is de nieuwe permanente opvang gerealiseerd. Voorheen was dit de nachtopvang, alleen verblijven hier nu overdag ook jongeren. Het verschil met de andere permanente opvang is dat deze jongeren vallen onder de doelgroep 'verhoogde risicojongeren'. Er is voor de nieuwe permanente opvang een activiteitenrooster gerealiseerd waarin de jongeren bezig worden gehouden. Op die manier wordt de verleiding naar het straatleven gereduceerd. De nachtopvang heeft nu de naam gekregen van CAR1 en de andere permanente opvang heet CAR2. We zijn veel bezig geweest om duidelijkheid te krijgen over de regels die gaan gelden in deze opvang. Iedere woensdag krijgen we nu een training van institutioneel werken en wat voor toepassing dit kan hebben op Los Cachorros. Tot zo ver de veranderingen binnen de organisatie.

Met het sponsorgeld komen er ook meer ideeën tot stand. Bij de CAR2 is het zeker geen overbodige luxe om een nieuwe kledingkast aan te schaffen (deze valt zowat uit elkaar). Ook wordt er een schoonmaakdag georganiseerd met de jongeren van de CAR1. Hiervoor is het een idee om overals aan te schaffen en een logo te bedrukken van Los Cachorros. Daarnaast is er een idee gaande om polo's te ontwerpen voor de kinderen voor activiteiten buiten de deur. Op deze manier kan Los Cachorros in Ayacucho meer naamsbekendheid krijgen. Halverwege maart beginnen de scholen weer en zullen er ook schoolmaterialen aangeschaft worden. Dat er een gedeelte van het sponsorgeld wordt gebruikt voor schoolmaterialen is een feit. De andere ideeën zullen worden uitgewerkt. Het sponsorgeld krijgt hoe dan ook een goede bestemming en ideeën beginnen concreter te worden.

De stage gaat steeds beter. Er waren wat communicatieproblemen met de Peruaanse maatschappelijk werker, alleen had dit met onze cultuurverschillen te maken. Dit is gelukkig opgelost en de samenwerking gaat erg goed nu. Mijn taken binnen Area Social zullen gaan veranderen. Er zijn nu ook Peruaanse stagiaires binnen Area Social en een van mijn taken wordt om hen in te werken. Vanaf binnenkort ga ik beginnen met de administratieve kant van Los Cachorros. Het opstellen van familiediagnoses is hier een voorbeeld van. Daarnaast ga ik ook leren over het Peruaanse rechtssysteem. Rechten van kinderen zijn onlosmakelijk verbonden met Los Cachorros en er is veel contact met dit soort instanties.

De begeleiding met mijn eigen cliënten verloopt wat stroef. Eén cliënt had de intentie om terug te komen naar Los Cachorros. Eerder had deze cliënt van zijn school een camera gestolen en heeft daarna Los Cachorros verlaten. Nu heeft deze cliënt problemen met een straatbende. Hij heeft een tijd wiet verkocht en hij kreeg een betere naam in deze bende. De leider van de bende kende hij eerder al, alleen heeft hij daar nu grote problemen mee wat hem in gevaar kan brengen. Vanwege veiligheidsredenen wou hij terugkomen. Hij moest hiervoor een aantal taken vervullen, zoals zijn voorgaande actie rechtzetten, alleen bij het evalueren heeft hij laten weten het contact te willen beëindigen. Misschien dat zijn gedachten nog zullen veranderen. Ik ben in ieder geval blij dat hij enigszins wat meer contact heeft met zijn moeder. Ik heb hem ook laten weten dat wanneer hij behoefte heeft aan contact, hij mij altijd via Facebook of Los Cachorros kan bereiken.

Met het cliëntkoppel dat ik begeleid loopt het ook anders. Dit koppel heeft een ruzie en ze zijn tijdelijk uit elkaar. De jongen van dit stel is weer terug op straat beland. Met hem is het een doel om van zijn wietverslaving af te komen. Het behandelplan voor hem had ik klaar en hij was op de goede weg. Ik heb vertrouwen in deze jongen en het is nu zaak dat ik hem op ga sporen. Bij het meisje van dit stel liep het contact vast op haar motivatie om in beweging te komen. Er is aardig wat tijd gestoken om werk te vinden en ze had een unieke kans. Ze had zelf waarschijnlijk een reden om niet aan het werk te gaan. Zij heeft zeer recent haar vader leren kennen en hier had ik meer bij stil kunnen staan in het hulpverleningsproces. Ze is nu met haar vader voor twee maanden in de jungle. Ik ben heel blij voor haar dat haar vader haar de kans biedt om contact op te bouwen. Dit meisje kan als een heel verdrietig of blij meisje terugkomen na haar tijd in de jungle. Ik ben heel benieuwd. Voorlopig ligt dit contact even stil. Daarnaast zou ik een andere jongen begeleiden, alleen kwam deze zijn afspraken vrijwel nooit na.

Nu ben ik een andere jongen aan het begeleiden van de CAR1 (verhoogde risicojongeren). Dit is een jongen die veel kenmerken wegheeft van autisme en zijn gedrag is erg onvoorspelbaar. Zijn moeder was zestien jaar oud toen zij beviel van deze jongen en heeft er toen afstand van gedaan. Deze jongen is opgegroeid met zijn oma en overgrootoma en is toen hij twaalf jaar oud was op straat beland. Hij heeft nog niet zo lang geleden een heftig ongeluk gehad. Samen met een andere jongen had hij een telefoon gestolen van iemand, alleen volgde hierop een levenslang litteken. De eigenaar van de telefoon heeft aan deze jongen een levenslang litteken van 12 centimeter in zijn hals gezet met behulp van een scalpel. Het gaat nu gelukkig aardig goed met hem en zijn herstel gaat goed. Hij is wel iets rustiger geworden na dit ongeluk. Dit kan positief zijn voor zijn veranderingsproces. Ik zit nu nog in de fase om een vertrouwensband op te creëren met hem en dit gaat aardig goed. Wel kan zijn stemming in één slag omslaan. Als hij een bepaald idee in zijn hoofd heeft, dan wil hij dit ook realiseren, wat niet altijd kan. Ik probeer heel rustig en beheerst aan hem uit te leggen waarom iets niet zomaar kan, alleen kan dit voor hem overkomen als een teleurstelling. Contacten met zijn familie zijn heel schaars. Zijn familie heeft in het verleden laten weten dat zij niks meer willen weten van deze jongen. Wat wel interessant is, is dat hij over zijn broers vertelt en daar contact mee zoekt. Dit is een doelstelling om met hem aan te werken. Ook is het belangrijk om aan zijn sociale vaardigheden te werken. Als dit lukt, dan wordt het contact met de groep in de opvang ook beter.

Daarnaast is er een jongentje van acht jaar oud in de CAR2 die niet lekker in de groep ligt. Dit jongentje heeft veel meegemaakt voordat hij bij Los Cachorros terecht is gekomen. Zijn manier van contact maken met de rest doet hij op zijn eigen manier. Het is met hem vooral zaak om te werken aan zijn sociale vaardigheden hoe hij op sociale situaties kan reageren. Doordat er meerdere groepsleiders werken, kan dit heel verwarrend zijn voor deze jongen. Wat ik ga doen is op crisismomenten meedraaien in de opvang om zijn gedrag te observeren. Wat ontzettend belangrijk is, is dat groepsleiders in crisismomenten op dezelfde manier met hem omgaan. Ik ga hier een procedure voor ontwikkelen na mijn observatiemomenten. In de nachtdiensten die ik draai, slaap ik op dezelfde kamer waar de jongen slaapt. Ik heb gemerkt dat hij regelmatig last heeft van nachtmerries. Hij krijgt nu een knuffelleeuwtje om zich veiliger te kunnen voelen. Ook is het belangrijk dat er verhaaltjes worden voorgelezen aan hem om rustig te kunnen slapen. Zo kan afdeling psychologie met hem aan de slag om zijn onverwerkte trauma's te verwerken. Daarnaast is het van belang om een opdracht te ontwikkelen dat de andere leeftijdsgenootjes hem niet meer gaan pesten. Dit zijn mooie doelstellingen waar ik mee aan de slag kan, doordat andere hulpverleningscontacten even stil liggen.

Dan nog een leuk nieuwtje. Ik heb buiten Los Cachorros een baan op de Universiteit van Ayacucho. Een vriend van mij werkt hier als leraar Engels en ze zochten leraren Engels voor de periode januari tot half april. Ik heb toelatingsexamen gedaan en ik ben aangenomen. Ik werk hier nu twee weken en het bevalt me erg goed. Doordeweeks in de avonduren van 19.00-21.00 uur geef ik les aan een groep van 28 studenten. Het zijn behoorlijke werkdagen, alleen krijg ik van het lesgeven wel veel energie.

Tot zover het blogbericht.

Groet Michiel